14 Mayıs 2016 Cumartesi

Kütüphane günlükleri


Bugün ilk defa uyuyakaldım. Sahiden. Yani o 'biraz daha uyuyum' diye gözlerimi kapayıp bi 5 dakika daha uyumalarım gibi degildi. Gözlerimi açtığımda muhtemelen alarmdan önce uyandım dedim. Saatte 6 buçuğu ya da 6yı gormeyi beklerken 8i 40 geçiyordu. Ne ara alarmı kapattım ne ara o kadar uyudum bilmiyorum. Haliyle bugün kütüphanede her zaman ders calıştığım salona oturamadım. Yine her yer hınca hınç dolu. Çocuk okuma salonuna kaldım. Çok tatlı çocuklar geliyor. Ve onları gördükçe mutlu oluyorum. Daha 9-10 yaşında çocuklar tek başlarına ya da arkadaşlarıyla kitap almaya geliyolar. Kitap kayıtlarını yaptırırken TC'leri sorulduğunda ımm 0542yle mi başlıyordu o diye soran da var :) gerçekten böylesine okumaya meraklı nesiller yetistirsek hep. Bazen de bunun tam tersi örneklerini görüyorum. Kardeşimin okuluna derslerini sormaya gidiyorum ya da onu almaya. Nadir de olsa. Okulda bazı çocuklardan öylesine küfürler duyuyorum ki diyorum yani 11 yaşında bi çocuk bunu nerden öğrenebilir. Sanırım okumayı daha çok aşılamalıyız cocuklara. Sosyal olmayı ama bu sosyalliği becerileri doğrultusunda kullanmayı ve kendilerini gelistirdikleri , öğrenirken mutlu oldukları alanlara yönlendirmeliyiz.
Her neyse, sınav geliyor sınav yaklaşıyor. Ve ben bu Pazartesi işe başlıyorum. Çok ters bi zamana denk geldi. Ama Çorum gibi bi yerde iş bulmak o kadar sıkıntı ki şimdi bu ise başlamasaydım yazın büyük çoğunluğunu iş aramakla geçirecektim. Çünkü burada asgari ücretin altında haftanın 6 günü 9 saat calıştırıyorlar.
Bugün kütüphanede belki de son günümdü ben yine iş çıkışlarında gelmeye çalışıcam. İçimde bi hüzün var her sabah evden kütüphaneye gelmek için çıkmıcam. Ya da çay içmek için kütüphanenin karşısındaki bakkal ablanın yanına gidemicem, sahaf abinin sohbetini özlicem. Kütüphanenin yeşilini de.Ve tabi ki kütüphanedeki arkadaşlarım. Çoruma geldigimden beri hep yalnızım sanki. Lise arkadaşlarımın çoğu burda yoktu. İş yerindeki arkadaşlıkların da çok kalıcı ya da güvenilir olduğunu düşünmüyorum. Nitekim öyle de oldu eski iş yerimdeki arkadaşlarla görüşmüyorum bile. Ama kütüphanede sahiden güzel arkadaşlıklar kurdum. Şimdi her biri dualarımda. Beraber atanalım istiyorum. Beraber kurum sınavlarına hazırlanmak için yine kütüphaneye gelelim. Ne güzel olur.
 Bir de en çok istediğim ders çalışmak için değil de gerçekten öylesine kitap okumak için gelmek istiyorum kütüphaneye. Sahaf abiyle süre kaygısı olmadan, gidiyim de bikac soru daha çözüyüm kaygısı olmadan muhabbet etmek istiyorum. Bakkal abla ile de aynı şekilde. Bir sürü kitap almak istiyorum sahaftan. Güzel şeyler ümit ediyorum.  Farketmeden 4 ayda tüm hayatım burası olmuş. Çoğu zaman ailemden çok gördüm hepsini. Hepsi de inanılmaz iyi geldi bana.
  İnşallah Allah bize de hayırlı bi ekmek kapısı açar. Ve iyi ki dualar var. Ve iyi ki Rabbimiz var. Şükürler olsun.
 Son olarak huzur bulduğum şu iki fotoğrafı da buraya kondurayım.




6 yorum:

  1. Daha küçük yaşlarda hayatın çok ağır geçtiğini düşünüyordum sanki zaman geçmeyecek beklediğim günler gelmeyecek gibi bişey. .zaman da geçti beklenen günler de geldi ama çocukluğum en çok özlem duyduğum şeydir artık. .bu günleri özlüyorsun daha şimdiden bişey emri beklerken o bekleyiş süreci nasıl da beklenenden daha değerli oluyor bazen..
    İyi ki farkına vardın iyi ki duaların var iyi ki Allah var ne güzel söylemişsin. .mana her daim bi şekilde hayatımıza işliyor sevgili Gülsüm. .yeter ki görebilelim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten küçük yaşlarda zaman ağır geçiyor gibi. Ben mesela sanki 21imde küçüktüm ve birden 22imde büyüdüm ve ondan sonra zaman hızlıca aktı bekledigim günler bile hemen geldi yaşım hızlı hızlı ilerlemeye başladı.ve evet benim de çocukluğum en çok özlediğim şey. Aynen aslında mana her daim hayatımiza işliyor, siz de ne güzel dediniz.
      Sevgiyle kalın..

      Sil
  2. Kütüphaneye ben de devamlı giderim. kitap alıp okuyorum. hatta bir yıl ilçemizde
    en çok kitap okuyan seçildim :) hala devam ediyorum, en huzur bulduğum yerlerden
    biri. tüm dualarının kabul olması dileğiyle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de kütüphane alışkanlığımı ortaokulda kazandım surekli kitap almaya giderdim. Hatta iki hafta için 2 kitap alırdim daha da fazla verilmiyordu sanırım. Ama ne muthisti. Şimdi de sınavdan sonra öyle planım yine sadece kitap okumaya gidicem çünkü benim de en huzur bulduğum yerdir kütüphane.
      Ne güzel bir de en çok kitap okuyan secilmissiniz en güzel birincilik bence :) amin inşallah hepimizin tüm dualari kabul olur..

      Sil
  3. Ben her sabah çok erkenden uyanıyorum, hiç uyuyamıyorum ya... :)

    YanıtlaSil

Benzer Yazılar

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...