COME BACK

Upuzun bir aradan sonra tekrardan huzurlarınıza teşrif etmiş bulunuyorum. Üzülüyorum blogların tek tek kaybolmasına ama ne yazık ki ben de yok sayılırım buralarda. Ben yokken bir şeyler değişti mi bilmiyorum ama eskiden bıraktığım gibi yazmaya devam edeceğim. Bu yokluğun sebebi ne vakit bulamamak ne de yazmak istememek. Tanımlayamadığım bir nedeni var. Yoksa dünyaları kurtarmıyoruz ki vaktimiz olmasın:)
Her neyse, şimdi bir şekilde buralardayım. En son postta evlendiğimi, şehir değiştirdiğimi, buralara alışmaya çalıştığımı anlatmıştım. Şimdi alışma sürecimi oldukça aştığımı belirteyim hatta sevdim bile diyebilirim.Her ne kadar biz sanayi yoğun bir bölgede yaşasakta  yakınlardaki çoğu yer  doğa harikası. Trakya insanı da iyi. Alışmama en yardımcı şey tabi ki çalışmak oldu. İlk geldiğim zamanlar yaklaşık 2,5 ay işsiz kalmıştım. Şimdi düşününce kabus gibi geliyor. İş çok iyi geldi, iş arkadaşlarım da aynı şekilde.

Yaz geldiğinden beri hafta sonları pek evde duramıyoruz, nitekim bugün de evde durmak yerine dışarıya çıkmayı tercih ettik. 'Kasatura Körfezi Milli Parkı'na gittik. Bu yere ait görselleri aşağıya bırakıyorum.

İlk iki görseldeki yer dediğim gibi  Kırklareline bağlı Kasatura Körfezi Milli Parkı. Doğası  bozulmamış ormanları gördükçe insan hayranlık duyuyor. Gece bu yoldan giderseniz ateş böcekleri görüyorsunuz yıldız gibi parlıyorlar ormanın içinde, gündüz ise bir sincaba rastlamak çok doğal. Orman yolu arabayla rahatlıkla seyahat edilebilecek şekilde. Yolun sonu ise, Kastro plajına çıkıyor. Biz bugün plaja gitmedik ama önceden gittiğimiz için biliyorum. Plaja gitmek için bu yol tercih edilmiyor. Biz de tesadüf eseri bulmuştuk buranın plaja çıktığını. Ama öylesine mükemmel bir alan ki burası insanın içi huzurla doluyor. 

İkinci görseldeki yer ise, Kazandere piknik alanı. Sanıyorum burada masalar ücretli ama biz oturmadık. Genellikle bulduğumuz her güzel yerde yürüdük. Her yerini keşfetmek ayrı keyifli çünkü. 

Bir de son zamanlarda okuduğum bir kaç kitap var onları da ekleyeyim.

Stefan Zweig- Satranç

İhsan Oktay Anar- Efrasiyap'ın Hikayeleri

Richard Bach- Martı

Son okuduğum üç kitap bunlar. Bir ara onları da tel tek yazmam lazım bloğa, diğerleri ile birlikte. Ama şimdi yazımı noktalamam lazım daha bu kız çamaşır asıp, mutfağı toparlayacak. Kusurlarım olduysa affola.

Heh, unutmadan söyleyeyim Postcrossing ile yeniden kartpostal yollamaya başladım. Dua edin ulaşsın hepsi adreslerine. 

Çauvvv:)