Neden bilmiyorum nefes alacağım, yaşamak istediğim yer dediğimde aklıma ilk gelen Çanakkale. Sadece Çanakkale ile sınırlandırmak istemiyorum aslında Balıkesir ilçeleri de dahil Kaz dağlarının eteklerinde yeşile, temiz havaya doyduğum, sakin ama sakinliği ile sıkmayan bir yer. Aslında Türkiye'yi köşe bucak gezmiş bir insan değilim, okul vasıtasıyla gittiğim şehir Çanakkale. Tam olarak Çanakkale bile değil aslında biz ilçesinde Biga'da okuduk. Aslına bakarsanız okul da bildiğiniz otobanın ortasında tarlaların içerisindeydi :) Yani öyle büyük kampüs ortamının oldukça uzağında, belki de çoğuna göre vasat sayılabilecek bir yer.
Okuduğum yer olmasından mı, arkadaşlarımla geçirdiğim zamanların mı keyifli olmasından kaynaklı bilmiyorum ama ayrıldıktan sonra içimde hep bir özlem var Çanakkale'ye.
Şimdi de Trakya'da yaşıyorum aslında ama bulunduğum yer ruh olarak mı desem, şehirleşme yapısı mı desem, ne desem bilmiyorum lakin Trakya'da yaşıyormuş havası vermiyor insana. Benim bulunduğum ilçe sanayileşmiş ve burada yaşayan çoğu ailenin çalışmak için dışarıdan geldiği bir yer. Trakya gibi yeşil değil, yerli halkından çok dışarıdan gelmiş olan insanlar daha fazla. Bu durumdan şikayet edemem nihayetinde ben de dışarıdan gelmiş birisiyim buraya. Ama her yer beton, böyle bazen bazı sokaklar olur, o sokaktan geçerken keyif alırsınız ya. Hah, burada öylesine bir sokağa rastlamadım işte. Kulaklığımı takıp, sevdiğim müziği dinlerken keyifle yürüdüğüm hiçbir sokak yok burada.
Gerçi o kadar da kötü anlatmayım burayı da, ben sadece bulunduğum ilçeyi sevmiyorum yoksa biraz daha batıya gitseniz, muhteşem yerler var. Yemyeşil ormanlar, dereler, denizler, kıyılar..
Eğer bir gün fırsat bulursam size burada da gezdiğim yerlerle ilgili yazılar yazmak istiyorum.
Çanakkaleciğim bir gün kavuşur muyuz senle benim güzel çiçeğim..
Şuraya 2 yıl önce Çanakkale'de bulunduğumuz sırada çektiğim bir videoyu ve fotoğrafları ekleyim,böylesine güzel bir şehir nasıl sevilmez.
2 yıl önce günü birlik bir geziye katılmış ve çok özlediğim Çanakkalemi az da olsa görme imkanım doğmuştu. Bir fırsat bulsam yine gideceğim. Şimdi de size, gezi sırasında gittiğimiz benim de ilk defa gördüğüm, Çanakkale'nin Ayvacık ilçesine bağlı, Yeşilyurt köyünden bir kaç fotoğraf paylaşayım.
Hem Kazdağları'nın eteklerinde hem tüm evler taş ev, Allah'ım resmen cennet. Bilmiyorum turistik bir yer olması belki halkı tarafından çok tercih edilen bir şey değildir çünkü sürekli kalabalık olması insanları yorabilir. Ama manzarası, doğası, havası, ruhu harika.
İşte bu da böyle bir hayalim, özlemim, Çanakkale..
Bloğa çok nadiren yazıyorum artık ama aslında özlemiyor da değilim biraz kitap bloğu olmanın da dışına çıktım evet ama canım bunları da yazmak istiyor ve yazıyorum.
Aslına bakarsanız kısacık bir şeyler yazıp çıkmayı planlamıştım ama normal hayatta olduğu gibi burada da konuşmaya başlayınca çenem düştü :)
Blog konusunda da o kadar körelmişim ki, bloğa güncelleme gelmiş, arayüzü filan bi değişik geldi, bocaladım açıkçası. Eskiden saatlerce bir şeyleri düzeltmek için kod arar, sürekli bloğa yeni bir şeyler eklemeye, düzeltmeye ve yenilemeye çalışırdım. Bloğa eklediğim fotoğrafların bile renk, ışık ayarıyla saatlerce oynar, en güzelini yapmaya çalışırdım. Şimdi öyle değilim. Aslına bakarsanız, son bir kaç gündür epey yazı yazdım, bu bile beni çok mutlu ediyor. Burası eski bir dost gibi. Ne zaman kapısını çalsanız, aynı sıcaklıkla sizi karşılar gibi. Ayrı kaldığınız zamanda yaşanan her şeyi anlatır, dertleşir ve sonunda kalbinizde kocaman mutluluk hissedersiniz gibi..
Hoşçakalın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder